PEKİ YA OKUYAMAYANLAR ?

İlk fotoğrafa dikkat!

Kevin Carter, Sudan

Kelimeler yetersiz...

Sudanlı aç bir çocuğun incecik siyah teni, narin kemikleri ve güneşten pişmiş öne eğik başı. Küçük kızın açlıktan bir adım daha atacak gücü kalmamış. Yere kapaklanmış, emekleyerek bir kaç kilometre ilerideki yardım kampına gitmeye çalışıyor. Biraz arkasında ise bir akbaba sabırla bekliyor. Ölse de yesem diye. 

Ve küçük kız için inanılmaz bir fırsat doğuyor: Küçük kızı kurtarabilecek bir insan olayı görüyor ve yanına yaklaşıyor. Ve işte zamanın durduğu an: 

Kızın bu halini gören gazeteci Kevin Carter, fotoğraf makinesi ile bu anı donduruyor ve çektiği bu fotoğrafla hayalindeki Pulitzer ödülünü 1994 yılında alıyor.

1994 yılında Sudan da çekilen bu fotoğraf Afrikada ki açlığın simgesi oldu ve belkide bir çok insan bu fotoğraf sayesinde açlıktan kurtuldu.

Ancak insanlar olayı sadece bir fotoğraf karesi olarak görmüyorlardı, Kevin Carter e olayın devamını yani küçük kıza ne olduğunu sordular. Cevap en az fotoğraftaki manzara kadar içler acısıydı:

Carter, küçük kıza yardım etmediğini ama fotoğraf çekerken akbabanın korkup kaçtığını, kızın yaşayıp yaşamadığını bilmediğini ama yaşıyor olması gerektiğini, çünkü gıda yardımı yapılan Amerikan üssünün pek de uzakta olmadığını söyledi.

Kevin Carter, 1994’ün bir Haziran günü bahçe sulama hortumunu araba egzostuna bagladi ve arabasinda bogularak oldu.. Geride bıraktığı intihar notu karmaşıktı ama içinde bulunduğu ızdırap dolu ruh halini sorgulayan hiçbirşey yoktu.Yazmadan birkaç zaman önce ” Kendimi normal insanlara yabancılaşmış hissediyorum. Objektif kapakları kapanıyor ve korkunç kan görüntüleriyle karanlık yerlere doğru geriliyorum.”

Bu karanlık yerler Carter’in cevaplamadığı soruları da beraberinde getirdi. Ondan önce ve ondan sonra gelen fotoğrafçılar gibi o da gözlerinin önünde insanların ölüşünü izledi ve sadece fotoğraflarını çekti. O zavallı Sudanlı çocuğa yardım etmediğini kabul etti.Ama fotoğrafı çektikten sonra bir ağacın altına oturdu ve gözyaşlarına boğuldu

 

                                      PEPE SAYI SAYMAYI ÖĞRENİYOR

    Çoğumuz okula başlamadan önce sayıları sayarken 1,2,5,7,4,2,5 gibi karmaşık bir şekilde sayardık :) Her zaman demişimdir. Çağımızın çocukları çok şanslı. Çocuğunuz sayıları yanlış sayıyorsa bunu izletmenizi şiddetle tavsiye ederim .

    Hem Pepee'yi izle hem de bilgilen . İyi seyirler :)

PEPEE'NİN ŞEKİLLERİ :)

   

Bu videoyu 1. sınıfa giden küçük kardeşinize, yeğeninize veya ders vermek zorunda kaldığınız komşunun küçük çocuğuna izletip soruları cevaplandırmasını istediğinizde yanlış cevap verirlerse sakın vurmayın :) Şiddet yok.Siz integral çözemediğinizde size vuran oldu mu? Tabi ki hayır. Bunlar da onların integrali :)

Her canlının bir yuvası Vardır.İneği kümese koymanın alemi yok :)

BUGÜN 23 NİSAN NEŞE DOLUYOR İNSAN
ÇOCUKLAR OLSUN BAŞBAKAN :))


  Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde açılan Türkiye Büyük Millet Meclis'inin açılış tarihi olan 23 Nisan 1920 Türkiye Cumhuriyet'inin kuruluşunda dönüm noktalarından biridir. 


  Hepimizin bildiği gibi 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı aynı zamanda her yıl çocuklara adanan anlamlı bir gündür.Sevinin küçükler övünün büyükler diye devam ederek mırıldandığımız şarkı bir an içimizde anlaşılmaz bir ferahlık oluşturur.Çocukların yüzündeki tebessümü gören ve büyük diye tabir edilen insanlar onlarla coşup onlarla heyecanlanır.2 gün önce kutladığımız milli bayramımızı açıkçası ben pek kutlayamadım. İlkokula giderken fazlasıyla kutladığımdan olsa gerek.Her sabah büyük bir heyecanla mavi önlüğümü giyer hemen tören alanında yapılacak gösteriyi daha iyi seyredebilmek için en ön sıraya geçerdim.Eminim siz de öyle yapmışsınızdır.Lafı uzatmaya gerek yok.Nice mutlu 23 Nisanlara :))

ilköğretim 1. sınıf   TÜRKÇE